ya bu öyle bir şarkı ki fon müziği bir yandan neşelendiriyor, aynı zamanda hüsnü arkanın o kendine has gülümser gibi söylediğini hissettiğim ses tonu da öyle. ancak sözleri içimi paramparça ediyor, çok fazla duygu yüklü geliyor. demem o ki birçok duyguyu ve hissi tek parçada buluşturmuş koca yürekli adam.

"bu deniz neden kırmızı?
kimse bilmiyor.
kimse sormuyor neden siyah sus gibiyiz.
belki biraz önce birini kaybetmişiz,
bir hikaye bitmiş ansızın,
ölüm başlamış.
korkma yanımda kal şarkılar gibi,
madem yalnız değiliz, bize bir şey olmaz.
gitmek dediğin ne? her sabah bir gemi kalkıyor,
bir yelken
bir dümen
bir de sen,
deniz başlıyor..."

çok eksildik be adam çok.